பசித்திருக்கும் ஓநாய்கள்

  இன்று பொம்மியின் முறை. பௌர்ணமியும் கூட. இன்றைய நாள் அதிக பசியெடுக்கும். அதற்குள்ளாகப் பாட்டி வீட்டை அடைந்துவிட வேண்டும்.

   ஒத்தையடிப் பாதையில் தைரியத்தையும் பயத்தையும் ஏற்ற இறக்கமாய் சுமந்தபடி நடந்துக் கொண்டிருக்கிறாள். கையில் பிடித்திருக்கும் விளக்கின் வெளிச்சம் குறைந்தது பத்து அடிகள் வரை மட்டுமே இருளை விலக்கி உதவுகிறது.

  அவ்வபோது பிடித்திருக்கும் விளக்கையும் உணவுக் கூடையையும் கை மாற்றிக் கொள்கிறாள். பாதை மீது கவனத்தை வைத்துக் கொள்கிறாள்.

     பாட்டிக்கு உடல் நலமில்லை. தினம் ஒரு ஆள் அவருக்கு உணவையும் மருந்துகளையும் கொண்டுச் செல்ல வேண்டும். இந்த ஒத்தையடி பாதை மட்டுமே பாட்டி வீட்டிற்கு விரைந்து செல்லும் வழி. மற்ற வழிகளில் பயங்கர மிருகங்களின் தொல்லைகளும் மனிதர்களைத் தின்னும் சூனியக்காரியும் இருப்பதாக மக்கள் சொல்லிக் கொண்டார்கள்.

    இந்த குறுக்கு வழியில் ஒரே ஒரு சிக்கல், பசித்திருக்கும் ஓநாய்கள்தான். ஆனால் அந்த ஓநாய்களுக்கு விளக்கு வெளிச்சம் என்றால் அச்சம். இருபது அடிவரை வெளிச்சத்திலிருந்து தன்னை மறைத்து பதுங்கியே பின் தொடரும்.

  அவ்வபோது ஓநாய்களின் பசித்திருக்கும் மூச்சுக் காற்றை பொம்மி உணரவேச் செய்தாள். அவளது முதுகிலும் மாட்டிவிட்ட விளக்கின் வெளிச்சம் அவளைச் சுற்றிலும் ஒரு ஒளி வட்டத்தை பாதுகாப்பு கவசமாக வைத்திருந்தது.

    மெல்ல மெல்ல அவளது விளக்கின் ஒளி மங்கத் தொடங்கியது. நடந்தவள் ஓடத்தொடங்கினாள். விளக்கு மங்கி மறையவும் பாட்டி வீட்டு வாசலில் அவள் நுழையும் சரியாக இருந்தது.

   அந்த நேரத்தை சரியாகப் பயன்படுத்திக் கொண்ட ஒரு ஓநாய், அவளறியாது வீட்டிற்குள் நுழைந்துவிட்டது. 

     சில நிமிடங்கள் அவ்வீடு முழுக்க பெரிய அலறல் சத்தம் கேட்டு அடங்கியது. இரத்த வாடை அவ்வீடு முழுவதையும் ஆக்கிரமிப்புச் செய்துக்கொண்டது.

      பாட்டி கட்டிலில் படுத்திருக்கிறார். அவர் முன் அவருக்கான சாப்பாடு இருக்கிறது. பாட்டி மெல்ல எழுந்து சாப்பிடுகிறார்.

   பொம்மி தனக்குப் பிடித்த ஓநாயின் தொடை இறைச்சியைக் கடித்து இழுத்துக் கொண்டிருக்கிறாள்.  ஓநாயின் தலை, நாளைக்கான காலை உணவுக்கு பாத்திரத்தில் காத்திருக்கிறது. 

   "உண்மைதான் பாட்டி. மனுசங்களை விட ஓநாய் தொடை இறைச்சி ரொம்பவே நல்லாருக்கு பாட்டி..." என்கிறாள் பொம்மி.

#தயாஜி