கவிதையானவள் கவனத்திற்கு.....
உன்னொடு நானும்
என்னோடு நீயும்
பேசும்போது; 
மண்ணோடு மக்களை
மறந்து;
வாயேன்.......
விண்ணோடு பறக்கலாம்......
கல் தடுக்கி விழவில்லை
GUN சுட்டும் துழையில்லை...... 
உன்;
கண்பட்டு விழுந்துவிட்டேன்....
இதயம் வழி துவாரங்களை
விழுங்கிவிட்டேன்.....
ஜீரணிக்கும் ஆசையில்
ஜீன்களெல்லாம் போராட.....
வீண்வம்பில் மாட்டியதாய்
என் மார்பும் பதைபதைக்க....
ஏனோ தெரியாது 
என்னவள்;
நீதான் என்ற
எண்ணம் மட்டும்....
என்னுள் சுரக்கிறது....
நுரையீரலும்;
உன் பெயரையே
சுவாசிக்கிறது......
சொர்க்கம் நரகம்...
நம்பிக்கை விதைத்தேன்...
உந்தன் இருவகை
இதழ்பதிவில்....
என் உயரத்தையும் உருக்குவது
உந்தன் உயர்த்திய புருவம்.......
என் உதிரத்தையும் இறுக்குவது....
உன் இரண்டாவது ஆயுதம்....
முதல் ஆயுதம்
கண்ணும்;
மறு ஆயுதம் கண்ணீரும்....
கவிதை எழுதும் சுகம்
இரட்டிப்பாகின்றது; 
கவிதையே உன்னை எழுதும் போது.........
0 comments:
கருத்துரையிடுக