பயணித்துக் கொண்டிருப்பவனின் பதிவுகள்......

Latest Posts

நவம்பர் 14, 2024

சிறுகதை ஒரு பார்வை - பள்ளிக்கூட நிகழ்ச்சி

 

ஹோப்புள் தோட்டத்தமிழ்ப்பள்ளியில் கோலாசிலாங்கூர் மாவட்ட தமிழ்மொழி பாடாட் குழுவின் ஏற்பாட்டில் ‘சிறுகதை ஒரு பார்வை’ என்னும் சிறுகதை பட்டறையை (கலந்துரையாடலை) ஏற்பாடு செய்திருந்தார்கள். நான் பட்டறையை  வழி நடத்தினேன்.

ஆசிரியர்  ரூபன் நிகழ்ச்சி அறிவிப்பாளராக இருந்தார். ஹோப்புள் தோட்டத்தமிழ்ப்பள்ளி தலைமையாசிரியை திருமதி மகேஸ்வரி இந்நிகழ்ச்சி குறித்தும் இந்தக் கலந்துரையாடலில் தான் என்ன எதிர்ப்பார்க்கிறேன் என்பதையும் கூறி என்னை அறிமுகம் செய்துவைத்தார். 

ஒருசில ஆசிரியர்களுக்கு எனது பெயர் முன்னமே பரிட்ச்சயம் ஆகியிருந்தது. அதோடு ஏற்கனவே எனக்கு அறிமுகமான இளம் எழுத்தாளர்களும் நண்பர்களுமான டர்வின், கலைமதி, உகனேஸ்வரி ஆகியோரை சந்தித்தேன்.

இந்நிகழ்ச்சிக்கு ஆதரவு வழங்கிய மாவட்டம், மாநிலம் மற்றும் மலேசிய தமிழ்ப்பள்ளி தலைமையாசிரியர் மன்றத் தலைவர் திரு பாண்டியன் அவர்களும் சிறப்பான முறையில் அவரது உரையை வழங்கினார். அவரது உரையில் எழுத்தாளர் சிவசங்கரியின் புத்தகத்தில் இருந்த கதையொன்றின்  ஒரு பகுதியை எடுத்துக்கூறி நாம் இருக்கும் இடம் நம்மை எப்படியெல்லாம் மோசமான நிலைக்கு தள்ளும் என விளக்கி நாம் நம்மை புரிந்து கொள்வதற்கும் வாழ்வின் வெல்வதற்கும் நம் சுற்றம் எப்படி காரணமாக அமைகிறது என்றும் கூறினார்.

‘சிறுகதை ஒரு பார்வை’ என்ற இந்தக் கலந்துரையாடலுக்கு கம்போங் பாரு தோட்டத்தமிழ்ப்பள்ளி, சிலாங்கூர் ரிவர் தோட்டத்தமிழ்ப்பள்ளி, இராஜாமூசா தோட்டத்தமிழ்ப்பள்ளியில் இருந்து ஆசிரியர்கள் வந்திருந்தார்கள்.




எனது இன்றைய உரையாடலில் மாணவர்களை கதைகள் வாசிக்க வைப்பதிலும் கதைகளை எழுத வைப்பதிலும் ஆசிரியர்களின் பங்கு என்னவாக அமைந்துள்ளது என்பதற்கு கூடுதல் கவனம் கொடுத்தேன். ஏனெனில் எங்களைப் போன்ற எழுத்தாளர்களை வாசகர்கள்தான் வாசிக்கின்றார்கள். ஆனால், அடுத்த தலைமுறை எழுத்தாளர்களும் வாசகர்களும் பள்ளிகளில் இருந்து வருவதற்கான சாத்தியங்கள் அதிகம் உள்ளன. பள்ளிக்கூடத்திலேயே வாசிப்பை நேசிக்க வைப்பது மிகவும் முக்கியம். 



சிறுகதைகளை வாசிக்கவும் புரிந்து கொள்ளவும் நாம் நம்மை எப்படி தயார் செய்வது என்பதைச் சொல்லும் போது நான் வாசித்த சிறுகதைகளைச் சொல்லி அதையொட்டி பேசினேன். கதைகளுக்கும் சிறுகதைகளுக்கும் உள்ள வித்தியாசங்கள் முதற்கொண்டு, திருப்பம் என்பதின் அவசியத்தையும் அது எப்படி கதையை மாற்றிவிடுகிறது என்பதையும் பேசினேன்.

எதிர்ப்பாத்தது போல அதிக கேள்விகள் எழாவிட்டாலும், எழுந்த சில கேள்விகளுக்கு விளக்கம் கொடுத்து மேலும் சில உதாரணங்களைக் கொடுத்தேன்.


வழக்கம் போல, ஹோப்புள் தோட்டத்தமிழ்ப்பள்ளி நூல்நிலையத்திற்கு எனது 'அந்தக் கண்கள் விற்பனைக்கல்ல' , 'குறுங்கதை எழுதுவது எப்படி' என்ற இரு குறுங்கதைத் தொகுப்புகளையும் நமது புத்தகச்சிறகுகள் புத்தகக்கடை சார்பாக கவிஞர் பூங்குழலி வீரன் எழுதிய பொம்மைகள்கூட பேசிக்கொண்டிருக்கலாம் என்ற கவிதை தொகுப்பினையும் கொடுத்தேன்.



 இன்றைய கலந்துரையாடலில் பங்கெடுத்த ஆசிரியர்களுக்கும் அவர்கள் வழி அவர்களில் மாணவர்களுக்கும் பயனாக அமையும் என நம்புகிறேன். அதையே எதிர்ப்பார்க்கிறேன்.

நவம்பர் 11, 2024

ஆச்சரியங்களுக்கு இனி அனுமதியில்லை

 


ஆச்சரியங்களைப் பார்த்து
ஆச்சரியப்படாமல் இருப்பதுதான்
இப்போதெல்லாம்
ஆச்சரியமாகத் தெரிகிறது !

வயதாகிவிட்டதா?

இல்லை

பார்த்திருந்த
ஆச்சரியங்கள் எல்லாம்
வலியாகிவிட்டதால்...

#தயாஜி

நவம்பர் 10, 2024

- ஃ -


அவர்களின்
எல்லா கேள்விகளுக்கும்
நாம் பதில் சொல்கிறோம்

அவர்களின்
எல்லா செயல்களுக்கும்
நாம் பதில் சொல்கிறோம்

அவர்களின்
எல்லா வாக்குறுதிகளுக்கும்
நாம் பதில் சொல்கிறோம்

அவர்களின்
தோற்கும் தருவாயில்

" உன் மாத சம்பளம் எவ்வளவு? "
என கேட்கிறார்கள்

நம்மால்
பதில் சொல்ல முடிவதில்லை
நாம் தோற்கிறோமாம்.
அவர்கள் ஜெயிக்கிறார்களாம்.

#தயாஜி #புத்தகச்சிறகுகள்_புத்தகக்கடை

நவம்பர் 05, 2024

வாழ்வோம் தொலைவோம்

 


உறவுகளில் உறவாடுவது 
அவ்வளவு எளிதல்ல
உறவுகளால் உயிர்வாடுவது
அத்தனை புதிதல்ல


மெல்லமெல்ல
எதுவொன்றும் நம்மை 
கொல்லத்தான் செய்யும்


உடனே சாகும் வரம்
எல்லோருக்குமே கிடைப்பதில்லை


மறக்கக்கூடாதவற்றில் 
சிலர் ஆடுகிறார்கள்
கொண்டாடுகிறார்கள்
மறக்க முடியாமலேயே
சிலர் வாடுகிறார்கள்
திண்டாடுகிறார்கள்


நாமுமே
மெல்லமெல்ல
சோகத்தில் நனைந்து
துக்கத்தில் கரைந்து
வலியில் வாழ்ந்துதான்
தொலைக்கவேண்டியுள்ளது


வாழ்வோம் தொலைவோம்...


அக்டோபர் 26, 2024

மங்கள தீபாவளி - வானொலி நாடகம்


வணக்கம் நண்பர்களே, தீபாவளி வாரத்தை முன்னிட்டு 'மங்கள தீபாவளி' என்னும் வானொலி நாடகத்தை எழுதியுள்ளேன்.
காயத்ரி கண்ணம்மாவின் தயாரிப்பில் ஞாயிற்றுக்கிழமை (அக்டோபர் 27) இரவு மணி 7.30க்கு  மின்னல் பண்பலையில் நீங்கள் கேட்டு இரசிக்கலாம்.

தீபாவளிக்கு வீட்டுக்கு வரவேண்டிய நாயகனையும் நாயகியையும் காணவில்லை! என்ன ஆனார்கள் எங்கே போனார்கள்? அவர்கள் இருவருக்கும் என்ன சிக்கல்? பெற்றோர் ஒன்று நினைக்க வேறொன்று அங்கே நடக்கிறது... என்ன அது ? கேள்விகளுக்கு பதில்
தெரிந்து கொள்ள வானொலி நாடகத்தை கேளுங்கள்.

இந்நாடகத்தில் வி.ஜி.கிருஷ்ணன், அமீர் அப்பாஸ், புனிதகலா
மிஸ்.ராணி, ஈவராணி ஆகியோருடன் நானுமே நடித்துள்ளேன்.

சில ஆண்டுகளுக்கு பிறகு, மீண்டும் நான் எழுதிய வானொலி நாடகத்தில் நானும் ஒரு கதாப்பாத்திரம் ஏற்று நடித்துள்ளேன்.

வாய்ப்புள்ள நண்பர்கள் கேட்டு, இந்நாடகம் பற்றிய உங்கள் கருத்துகளைச் சொல்லுங்கள்.

அப்படியே என்னுடைய நடிப்பும் உங்களுக்கு பிடித்திருக்கிறதா என சொல்லுங்கள்.

உங்கள் அனைவருக்கும் என் அன்பு💙

#தயாஜி #புத்தகச்சிறகுகள்_புத்தகக்கடை #வெள்ளைரோஜா_பதிப்பகம்

அக்டோபர் 14, 2024

குழந்தைகளைக் கேட்கும் கதைகள்

 

இம்முறை மெந்தகாப் குழுவகத் தமிழ்ப்பள்ளிக்கு சென்றிருந்தோம். அங்குள்ள மாணவர்களுக்கு கதை சொல்லும் நிகழ்ச்சியை பள்ளி நிர்வாகம் எற்பாடு செய்திருந்தது. சனிக்கிழமை காலை 9க்கு தொடங்கிய கதை சொல்லும் அங்கம் பிற்பகல் மணி 12க்கு நிறைவடைந்தது.

இந்நிகழ்ச்சிக்கு எழுத்தாளர் ம.நவீன், இளம் எழுத்தாளர் அரவின், எழுத்தாளர் விஸ்வநாதனுடன் நானும் சென்றிருந்தேன். வெள்ளிக்கிழமையே நாங்கள் புறப்பட்டோம். எங்களுக்கு தங்கும் வசதி ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது.

சனிக்கிழமை காலை பள்ளி தலைமையாசிரியர் திருமதி வாசுகியை சந்தித்தோம். அன்பாகவும் உற்சாகமாகவும் எங்களை வரவேற்றவர் பள்ளிக்கூடம்  குறித்தும் மாணவர்கள் குறித்தும் நேர்மறையானவற்றைப் பகிர்ந்து கொண்டார். அவரின் உற்சாகம் எங்களுக்கும் தொற்றிக்கொண்டது.

எனக்கு தெரிந்து, மாணவர்களுக்கு எழுத்தாளர்களை அழைத்து வந்து கதை சொல்லும் நிகழ்ச்சியை ம.நவீன் தொடங்கினார். ஏறக்குறைய பத்தாண்டுகளுக்கு முன்னமே அவர் இந்த (திட்டத்தை) நிகழ்ச்சியை ஏற்பாடு செய்திருந்தார். அதற்கும் நான் கதை சொல்லியாக சென்றிருந்தேன்.

இன்றைய நிகழ்ச்சியில் எங்கள் ஒவ்வொருவரையும் சிறப்பாகவே மாணவர்களுக்கு, ஆசிரியர்  ஒருவர் அறிமுகமும் அறிவிப்பும் செய்தார். தலைமையாசிரியரும் இன்றைய நிகழ்ச்சி குறித்து பேசினார். அவர்களை தொடந்து ம.நவீன் தான் இத்திட்டத்தை தொடங்கியதின் நோக்கத்தை தெளிவாகவே விளக்கினார்.

கதை சொல்லிகளாகச் சென்ற எங்கள் நால்வருக்கும் ஒருவருக்கு ஏறக்குறைய 15 முதல் 20 மாணவர்கள் என வழங்கப்பட்டார்கள். மாணவர்களுடன் எங்களுக்கான இடத்திற்கு நாங்கள் சென்றோம்.

எங்கள் நால்வருமே வெவ்வேறு விதமான கதை சொல்லிகள். நான்கு குழுவிலும் இருக்கும் மாணவர்கள் அவர்கள் எங்களிடம் கேட்ட கதைகளை இன்னொரு மாணவருக்கு சொல்லும்போது அது அவர்களுக்கு புலப்படும்.

தொடக்கமாக கதைகள் என்றால் என்ன? ஏன் கதைகள் சொல்லப்படுகின்றன? ஏன் எழுதப்படுகின்றன? யார் எழுதுகிறார்கள்? யாருக்காக எழுதுகிறார்கள்  என்ற அடிப்படையில் இருந்து என் பேச்சை தொடங்கினேன்.
என் முன் தயாரிப்பில் 25 கதைகளை எழுதி வைத்திருந்தேன். அதைத் தவிர்த்து மேற்கொண்டு ஐந்து கதைகளை பேசுவதற்கு மனதளவிலும் தயாராய் இருந்தேன்.

கதை கேட்க உற்சாகமாக இருக்கும் மாணவர்களிடம் 25 எண்களில் ஒரு எண்ணை தேர்தெடுக்க சொல்லி அந்தக் கதையை அவர்களுக்கு கூறினேன். அது மாணவர்களை மேலும் உற்சாகப்படுத்தியது; மாணவர்கள் ஒவ்வொருவரும் அவர்களுக்கு பிடித்த எண்ணில் என்ன கதை இருக்கும் என தெரிந்து கொள்ள ஆர்வமானார்கள்.

ஒன்றின் பின் ஒன்றாக, நான் சிறுவயதில் வாசித்த கதைகள் முதல் இன்று எழுதப்படும் சிறுவர்களுக்கான கதைகளில் இருந்து ஒவ்வொரு கதைகளாக பேசினேன்.

ஒரு கதையை நான் சொல்ல ஆரம்பிக்க மாணவர்கள் அடுத்த என்ன நடக்கும் என யூகிக்கலானார்கள். அதில் அவர்களே நாயகனாகவும் நாயகியாவகும் இருக்க விரும்பினார்கள். இந்தக் கதைகள் எல்லாமே அவர்களின் நூல்நிலையத்தில் நிச்சயம் இருக்கும் என்றும் அந்தக் கதைகளை வாசிப்பதில் இருந்து நம்மால் எதை கற்றுக்கொள்ள முடியும் எனவும் விளக்கினேன்.


சினிமாவிலோ, ஓவியத்திலோ நாம் பார்க்கும் பெரிய கோட்டையும் அதன் வாசல் கதவும், நாம் வாசிக்கும் போது எவ்வாறு நம்மால் கட்ட முடிகிறது என்றும் அந்தக் கோட்டை சுவரையும் நம் நம் விருப்பத்திற்கு ஏற்ப எப்படி மாற்றலாம் என்று பேசி; மாணவ பருவத்தில் கற்பனை திறனை நமது கல்விக்காக எவ்வாறு பயன்படுத்தலாம் என்றும் பேசினேன்.

மாணவர்களின் பங்கெடுப்பு மகிழ்ச்சியைக் கொடுத்தது. நான் அமர்ந்து கதை சொல்லிக் கொண்டிருந்த இடத்திற்கு பின்னால் சில புத்தகங்கள் அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்தன. ஒரு மாணவி என்னையும் பார்த்து என்னால் பின்னால் அடுக்கியிருந்த புத்தகங்களையும் பார்த்து கொண்டிருந்தார்.  என்னவென்று விசாரித்தேன். அங்குள்ள ஒரு புத்தகத்தைக் காட்டி அந்தப் புத்தகத்தை எழுதியது நான் தானே என கேட்டார். எனக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது. இப்பள்ளிக்கு இனிமேல்தான் என் புத்தகங்களைக் கொடுக்க வேண்டும் அதற்குள் என் புத்தகம் இங்கு எப்படி வந்திருக்கும் என திரும்பி பார்த்தேன். அங்கு பரமஹம் யோகானந்தரின் புத்தகம் இருந்தது. புத்தக முகப்பில் அவரின் முகம் பளிச்சிட்டு கொண்டிருந்தது. அந்த முகப்பிற்கும் என் முகத்திற்கும் ஒரே மாதிரியான சிகை அலங்காரம் ! இருந்தது. மாணவியின் சந்தேகத்திற்கான காரணம் புரிந்தது.

கதைகளின் இடையிடையில் கேள்வி கேட்டேன். பதில் சொன்ன அனைவருக்கும் சிறுசிறு பரிசுகளைக் கொடுத்தேன்.

வாசித்த கதைகள் மட்டுமல்லாது உண்மையில் நடந்த கதைகள், சிறைச்சாலையில் நான் பேட்டி கண்டவர்களின் என நான் சொன்ன கதைகள் மாணவர்களுக்கு பயனாக இருக்கும் என நம்பினேன். கதை சொல்லி முடித்ததும் மாணவர்கள் பிடிவாதமாய் என்னிடம் கையொப்பம் வாங்கினார்கள்.
மீண்டும் எங்கள் நால்வரையும் அழைத்து சான்றிதழ் வழங்கி நன்றியுரை ஆற்றினார்கள்.

வழக்கம் போல இந்தப் பள்ளிக்கூட நூல்நிலையத்திற்கும் நான் எழுதிய ‘அந்தக் கண்கள் விற்பனைக்கல்ல’, ‘குறுங்கதை எழுதுவது எப்படி?’ என்ற புத்தகங்களுடன் கவிஞர் பூங்குழலி வீரன் எழுதிய கவிதைத் தொகுப்பையும் அன்பளிப்பாக கொடுத்தேன்.

கதைகளை கேட்கும் மாணவர்களின் அடுத்த கட்டம் தாங்களும் அந்தக் கதைகளைத் தேடி வாசிக்க வேண்டும் என்பதாகத்தான் இருக்கும் என்று நம்புகின்றேன். அதுவே அவர்கள் கதை எழுதுவதற்கும் ஒரு தொடக்கப்புள்ளியாக இருக்கும். இதற்கு ஆசிரியர்களுடன் பெற்றோருமே இணைந்து செயல்படவேண்டும்.

#தயாஜி
#புத்தகச்சிறகுகள்_புத்தகக்கடை
#வெள்ளைரோஜா_பதிப்பகம்

அக்டோபர் 10, 2024

எஸ்.ராவுடன் சந்திப்பு - 2

இவ்வாண்டு செப்டம்பரிலும் அக்டோபரிலும் எழுத்தாளர் எஸ்.ராமகிருஷ்ணன் மலேசியாவில் சில இடங்களில் உரை நிகழ்த்தினார். அதில் இரண்டு நிகழ்ச்சிகளுக்கு நான் சென்றிருந்தேன். அதிலொரு நிகழ்ச்சியைக் குறித்து முன்னமே எனது வலைப்பூவில் எழுதியிருந்தேன். இரண்டாவது நிகழ்ச்சி குறித்த அனுபவத்தை இதில் எழுதுகிறேன்.

இந்த இரண்டாவது நிகழ்ச்சி மலாக்கா தமிழர் சங்கத்தின் ஏற்பாட்டில்; மலாக்கா பணி ஓய்வு பெற்ற தமிழாசிரியர்களின் சங்கத்தின் ஆதரவுடனும் மலாக்கா தம்ழர் சங்க கட்டிடத்தில் நடந்தது. ஆசிரியை மணிமேகலை மூலம் இந்நிகழ்ச்சி குறித்து அறிந்து கொண்டேன். அதோடு அந்நிகழ்ச்சியில் நமது புத்தகச்சிறகுகள் புத்தகக்கடையில் இருந்து சில புத்தகங்களையும் விற்பனைக்கு கொண்டுவர அனுமதி கேட்டிருந்தேன். அவரும் அதற்கான அனுமதியைப் பெற்றுத்தந்தார். இவ்வேளையில் அவருக்கு எனது நன்றியைத் தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.

 இங்கும் ‘இலக்கிய இரசனையும் அழகியல் கூறுகளும்’ என்ற தலைப்பில் எஸ்.ரா  பேசினார். கூலிம் நிகழ்ச்சியில் பேசியதும் இந்த நிகழ்ச்சியில் பேசியதும் ஒன்றுடன் ஒன்று தொடர்பில்லாமலும் அதே சமயம் இரண்டும் இலக்கியத்தை நோக்கியதாகவும் இருந்தது.

இந்நிகழ்ச்ழியில் எஸ்.ராவின் உரை அதிகமே பசித்த மனிதர்களின் கதையையே சுற்றியிருந்தது.

புதுமைப்பித்தனின் இருந்து அவர் உரையைத் தொடங்கினார். குறிப்பாக புதுமைப்பித்தனுக்கு மலேசியாவில் சிறப்பு மலர் வெளியிட்டதையும் அதன் பின்னணியைல் குறித்தும் பேசியது எங்களை நிமிர்ந்து உட்கார வைத்தது. அந்த புதுமைப்பித்தன் மலர் இணையத்தில் இலவசமாக கிடைப்பதாகவும் சொன்னார். நான் தேடினேன் கிடைக்கவில்லை. 

நண்பர்கள் யாருக்கும் அந்த இதழ் கிடைத்தால் பகிருங்கள். அன்று புதுமைப்பித்தனுக்கு முதன் முறையாக சிறப்பு மலர் வெளியிட்ட மலேசிய வாசகர்கள்/ எழுத்தாளர்களுக்கும் இன்று புதுமைப்பித்தன் என்கிற பெயரையே அறியாமல் தங்களை இலக்கியவாதிகளாக முன்னிலைப்படுத்துகின்றவர்களுக்குமான வித்தியாசங்களை இன்றைய வாசகர்களும் எழுத்தாளர்களும் தெரிந்து கொள்ளட்டும்.

புதுமைப்பித்தன் மகளிடமே இல்லாத புகைப்படத்தை இந்த மலரில் இருந்து எடுத்துதான் அவருக்கு நினைவுப்பரிசாக கொடுத்ததையும் எஸ்.ரா கூறினார். அன்று அந்த மலர் வெளிவர காரணமாக இருந்த அனைவரும் நம் நன்றிக்குரியவர்கள் என்பதை மனதில் நினைத்து கொண்டேன்.

அதோடு புதுமைப்பித்தனின் கடைசி காலத்தின் நோய்மையையும் அவர் எதிர்கொண்ட சிக்கல்களையும் பேசி அங்கிருந்து பொய்க்குதிரை என்னும் புதுமைப்பித்தனின் சிறுகதைக்குள் நுழைந்தார். அவ்வப்போது புதுமைப்பித்தனின் சிறுகதைகளை மீள்வாசிப்பு செய்துவருகிறேன். அந்த வகையில் சமீபத்தில் இச்சிறுகதையை நான் வாசித்திருந்தேன். நான் வாசித்தபோது இக்கதையில் இன்றைய மனிதனை வைத்தும் பார்த்தேன்; ரொம்பவும் பொருத்தமாகதான் இருந்தது.

பொய்க்குதிரை சிறுகதை எங்கள் எல்லோருக்கும் எஸ்.ரா சொல்லிக்கொண்டிருக்கும் போது நாங்கள் அந்தக் கதைக்குள் நுழைந்துவிட்டோம். கதையின் முடிவில் தன் கணவனுக்கு சோறு போடும் போது அதில் மனைவியின் கண்ணீர்த்துளியும் சிந்தியை, அவர் பேசும்போது அரங்கமே அமைதியாய் இருந்தது. அதனை வெறும் கண்ணீ ராக கடந்து செல்ல விடாமல் அதன் பின்னணியிலும் பலவற்றை பேசினார்.


பின்னர் அவரின் உரை பசியின் பக்கம் வந்தது. மணிமேகலை அட்சயப்பாத்திரம் குறித்து பேசி அங்கிருந்து பஷீரின் ‘பிறந்தநாள் சாப்பாடு’ வரை  உரையைக் கொண்டு சென்றார்.

ஹிட்லரை வணங்காத மனிதனைப் பற்றி பேசினார். அது ரொம்பவும் சுவாரஷ்யமாக இருந்தது. ஹிட்லரை வணங்காத  அந்த மனிதன் எதிர்க்கொண்ட சிக்கலையும் ஒருபோதும் உண்மைக்கு புறம்பாக இருக்க விரும்பாத அந்த மனிதனின் மன உறுதியையும் பேசி; சாமான்ய மனிதன் தான் பிடித்து கொண்டிருக்கும் உண்மையுன் மூலமாக உலகம் அறியும் இடத்திற்கு சென்றதைக் கூறி; இன்றும் அந்த மனிதனின் நினைவிடத்திற்கு மக்கள் வந்து போவதைச் சொன்னார்.

கேள்வி நேரம் வந்தது; வழக்கம் போல இலக்கியத்திற்கு அப்பாலிருந்து தமிழ்ப்படங்களுக்கு ஏன் தமிழில் பெயர் வைப்பதில்லை எனத்தொடங்கி தமிழர் யார் திராவிடர் யார் என நுழைந்து இலக்கிய கேள்விகள் வருவதற்கு முன்பாக நேரம் முடிந்துவிட்டது.

 மலாக்கா தமிழர் சங்கத்தில் நூலகமும் வைத்திருந்தார்கள். அதற்கு இறையருட் கவிஞர் செ.சீனி நைனா முகம்மது நூலகம் என்றும் பெயரிட்டிருந்தார்கள். வழக்கம் போல அந்த நூலகத்திற்கும் நமது புத்தகச்சிறகுகள் புத்தகக்கடை சார்பாக நான் எழுதிய புத்தகங்களை அன்பளிப்பாக கொடுத்தேன். 

நிறைவாக; இன்றைய நிகழ்ச்சியில் எஸ்.ரா சொன்னதை ஒட்டுமொத்தமாக ஒரு வாக்கியமாக சுருக்கி நான் இவ்வாறு புரிந்து கொள்கிறேன். அது ‘சொற்களை நம்புங்கள்’.

நான் அதைத்தான் முழுமையாக நம்புகிறேன். அதன் பொருட்டுதான் வாசிக்கிறேன் எழுதுகிறேன்.


#தயாஜி #புத்தகச்சிறகுகள்_புத்தகக்கடை #வெள்ளைரோஜா_பதிப்பகம் #சிறகுகளின்_கதை_நேரம்

Popular Posts

Blogger templates

Blog Archive

Blogger இயக்குவது.

பின்பற்றுபவர்கள்