"உங்களுக்கு என்ன வேண்டும் ?" கேட்டோம்.
"அம்மா... "
"எனக்கு அப்பா.."
"எனக்கு எங்க வீடு.."
"எனக்கு என்னோட கால்.."
"எனக்கு என்னோட கண்ணு.."
"எனக்கு எங்க ஸ்கூலு டீச்சர்.."
"எனக்கு என் தங்கச்சியோட கரடி பொம்மை.."
" எனக்கு நான் ஸ்கூலுக்கு போகனும்.."
"நான் கொஞ்ச நேரம் தூங்கனும்..."
"எங்கப்பாவை ஒரு தடவையாச்சும் பார்க்கனும்.."
எல்லோரும் என்னவேண்டுமென கேட்டார்கள். ஒருவன் மட்டும் எதுவும் கேட்கவில்லை. அவனால் முடியவில்லை. கண்களில் இன்னமும் கலவரம் தெரிகிறது. குண்டு வெடித்து உடல் சிதறியத் தாயைப் பார்த்த அதிர்ச்சியில் பேச்சறுந்து போனவன் அவன்.
அவனுக்காகவும் அவர்களுக்காகவும் நமக்காகவும், நாம் கேட்போம்.
"யுத்தங்களை நிறுத்து..."
"யுத்தங்களை நிறுத்து..."
"யுத்தங்களை நிறுத்து...."
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக