எனது புரிதல்..

என் தலைக்கணத்திற்கு மருந்தாக தலைவலிகளைத்தேடி நானே செல்கின்றேன்.... என் தேடல் எனக்கு மட்டும் புரிகின்றது..... ...!!

தப்பு என் மேலதான்... (நிஜம்)

“எனக்கு எங்க அப்பாவைதான் ரொம்ப பிடிக்கும். எப்போதும் அறிவுரை சொல்லிக்கிட்டு இதை செய்யாதே, அதை செய்யாதேன்னு,சொல்ற அம்மாவைப் பார்த்தாலே எரிச்சல்தான் வரும்..........
அனா,இப்பதான் அம்மா சொன்னது என் நன்மைக்குன்னு புரியுது..!”

“அப்போ அப்பாவை சுற்றி எப்பவும் சிலர் இருப்பாங்க. அப்பாதான் ‘தலை’
அவர் பேச்சைதான் எல்லோரும் கேட்பாங்க.... அப்பா யாருக்கும் பயப்பட மாட்டாரு போலிசைத் தவற.... ஏன்னு தெரியாது..!”

“எனக்கும் அப்பா மாதிரி ஆகனும்னு தோனிச்சி..... அம்மாதான் படி படின்னு கஷ்டபடுத்துவாங்க....அப்போ நான் அதை உணரலை..!
அப்பாவைப்போலவே நடந்தேன், பேசினேன் அவருக்கு சிலர் வாங்கிகொடுத்த சிகரெட்டை யாருக்கும் தெரியாம குடிச்சேன்... அம்மா கண்டுபிடிச்சி திட்டினாங்க ஆனா அப்பா தெரியாதாமாதிரி இருந்தாரு.”

“எனக்கு எது சரின்னுப்படுதோ அதை செய்ய ஆரம்பிச்சேன்..! எல்லாரும் பயப்பட்டாங்க....இப்போ யாரும் திரும்பிக்கூட பார்க்கமாட்ராங்க.....!”

“தப்பு என்மேலதான்”

என தன் சொந்தக் காதையை சொல்லிமுடித்ததும் அந்த
இளைஞன் தட்டித்தடுமாறி எழுந்து நடக்கத்தொடங்கினான் தன் ஒற்றைக்காலோடு........
கஷ்டமாகத்தான் இருந்தது.காலம் கடந்துவிட்டதே..!!!

என் தமிழ் காதலிக்கு.......!

என் “தமிழ்”க் காதலிக்கு.......


வெயிலில் வேர்க்கின்றது.....
மழை நனைக்கின்றது....
காற்று தீண்டுகின்றது....

மகிழ்வில் சிரிப்பும்.....
கவலையில் கண்ணீரும்....
அளவாகவே வருகின்றது.......

விலாசம் மறக்கவில்லை...
விதியில் நம்பிக்கையில்லை....

சமிஞ்சை விளக்கு
கவனிக்கப்படுகின்றது......

கால் சட்டையும்,
மேல் சட்டையும்...,
வசதியாய் அமர்கின்றது......

புகைப்படங்கள் பேசுவதில்லை.....

பெயர் சொல்லி அழைத்தால்,
உணரமுடிகின்றது.........

மூணு வேலையும்,
பசிக்கின்றது.......

கடிகார நேரத்தைக்,
கணக்கெடுத்ததில்லை.....

இரவில் தூக்கமும்,
பகலில் தெளிவும்,
தொடர்கின்றது.........

கடிதங்கள் கடவுளாகவில்லை,
கவிதைகளை ரசித்ததில்லை........

பேனா மை முடிவதில்லை,
குப்பைகள் நிறைவதில்லை........

வாசனைப்பொருள் வாங்குவதில்லை,
வசதிக்காக ஏங்குவதில்லை........

கையெழுத்தில் குழப்பமில்லை,
காலுறைகளும் புதிது அல்ல........!

காதல் படங்கள் பார்ப்பது குறைவு,
காதல் கதைகளில் ஆர்வமில்லை.......

‘இப்படியே’ பயணமாகிக் கொண்டிருந்தேன்.....?
‘அவளை’ப் பார்க்கும்வரை.....!!!




..........தயாஜி வெள்ளைரோஜா..............

நல்லதே நடக்கும்.....
நம்புவோம்.....

ஆரம்பம் என்பதால் இப்படியொரு தொடக்கம்.....அவசியமாகின்றது..